ما به عنوان انسان ترس های زیادی داریم. برخی از ارتفاع می ترسند. دیگران از افتادن می ترسند سپس کلاستروفوبیا وجود دارد. با توجه به این موضوع، آیا جای تعجب است که بسیاری از مردم از سوار شدن به آسانسور می ترسند؟ اگر در مورد آن فکر کنید، سوار آسانسور هر سه این ترس های اساسی انسان را با هم ترکیب می کند. بیایید لحظه ای به بررسی دقیق تر آنچه که برای جلوگیری از سقوط آسانسورها و ایمن نگه داشتن شما از این دو ترس اول وجود دارد، بیاندازیم.
آسانسور کششی چیست؟
همه آسانسورها دارای وسایل ایمنی از یک نوع یا دیگری هستند. به عنوان مثال، آسانسورهای کششی آنهایی هستند که توسط کابل های فولادی که دارای گاورنرهای محدود کننده سرعت هستند، آویزان شده اند. این دستگاه ها با توجه به سرعت آسانسور با سرعت از پیش تعیین شده تنظیم می شوند. این دستگاه ها در هنگام خاموش شدن، باعث ایجاد یک عمل بستن روی کابل گاورنر می شوند که معمولاً به آن طناب گاورنر می گویند. با این حال، این طناب به هیچ وجه یک طناب نیست، بلکه فولاد یا آهن است.
همانطور که کابین آسانسور با سرعتی سریع به سمت پایین حرکت می کند، طناب گاورنر بسته می شود و حرکت رو به پایین آن متوقف می شود. همانطور که آسانسور به پایین ادامه می دهد، طناب متوقف شده، ایمنی های گوه کابین را بالا می برد و باعث می شود که آنها در برابر ریل های اصلی آسانسور قرار بگیرند. این کار خودرو را به صورت کنترل شده در فاصله ای از پیش تعیین شده با توجه به سرعت خودرو متوقف می کند.
دلیل سقوط آسانسور چیست؟
بیایید به سناریوی دیگری نگاه کنیم. افسانه هایی از "سقوط" یا "سقوط شدید" آسانسور از کنترل وجود دارد، اما در مورد بالا رفتن چطور؟ با این حال، من تقریباً در 40 سال تجارت یا 30 سال پدرم هرگز چنین اتفاقی را ندیده ام. این به این دلیل است که، برای همه مقاصد، نمی تواند اتفاق بیفتد.
اکثر آسانسورهای کششی بر اساس یک اصل "تعادل بیش از حد" کار می کنند. بگذار توضیح بدهم. ماشین در یک سر کابل ها قرار دارد، وزن آن X عدد پوند است و می تواند X مقدار وزن را حمل کند، چه به صورت مسافری یا باری. اما در انتهای دیگر کابل ها چیست؟
خوب، به اختصار وزنه تعادل یا CW نامیده می شود و دقیقاً همان چیزی است که از نامش پیداست. این مجموعه ای از وزنه ها است که وزن خودرو را متعادل می کند. این تعادل معمولاً 40٪ است (درصدهای دیگری نیز استفاده می شود، اما برای اهداف ما از 40٪ استفاده می کنیم). فرض کنید با یک نفر در آسانسور، CW (ضد وزنه) حدود 60٪ از ماشین سنگین تر است. بنابراین، اگر مکانیزم ترمز الکتریکی از کار بیفتد یا خرابی فاجعه بار دیگری رخ دهد، چه اتفاقی می افتد؟ CW سنگین تر از ماشین است، بنابراین ماشین بدون کنترل به سمت بالا می رود. به عبارت دیگر، در حال صعود (یا "سقوط") است.
اخیراً، تغییری در کد آسانسور (ASME A17.1) ایجاد شد که باعث شد وسیله ای به نام «گیرنده طناب» به عنوان افزودنی مورد نیاز در تأسیسات جدید و هرگونه نوسازی که در آن کنترل ها تغییر می کردند، باشد. اتفاقی که اکنون رخ می دهد این است که وقتی به کنترل کننده آسانسور سیگنال می دهند که قرار نیست کابین در جهت بالا حرکت کند، سیگنالی را به گیره طناب می فرستد و مجموعه ای از فک های قدرتمند روی کابل ها می چسبند و حرکت رو به بالا کابین را متوقف می کنند.
بنابراین دفعه بعد کسی می پرسد، "اگر این آسانسور سقوط کند چه؟" شما می توانید پاسخ دهید که بستگی به این دارد که آیا بالا می افتد یا پایین؟
اگر من در آسانسوری هستم که شل می شود و به شدت پایین می رود، آیا می توانم با پریدن در آخرین ثانیه از آسیب جلوگیری کنم؟
اول از همه، آسانسورها هرگز از شفت خود پایین نمی آیند. در قرن گذشته، آسانسورها دارای یک شکستگی پشتیبان بوده اند که به طور خودکار زمانی که آسانسور شروع به سقوط می کند، درگیر می شود. اگر همه کابل ها قطع شود (بسیار بعید است)، آسانسور فقط چند فوت قبل از فعال شدن وقفه های ایمنی سقوط می کند. شکستن های ایمنی مکانیکی هستند به طوری که حتی اگر برق قطع شود یا کسی در اطراف نباشد، کار می کند. ثانیاً، حتی اگر یک تروریست بتواند شکسته های فلزی بزرگ را رد کند و همه کابل ها را قطع کند، آسانسور در حال سقوط روی یک بالشتک هوا در پایین فرود می آید. شفت آسانسور مانند یک کیسه هوای غول پیکر هوا را به دام می اندازد که این ضربه را کاهش می دهد. اما اصل سوال اصلی هنوز جالب است.
تصور کنید که روی یک سکوی بلند، سنگین و در فضای باز ایستاده اید (با سوراخ هایی در آن به طوری که مقاومت هوا ناچیز است). فرض کنید ساپورت های پلتفرم شکسته می شوند تا شما و پلتفرم با هم بیفتید. آیا می توانید با پریدن از روی سکو در آخرین ثانیه، آسیب برخورد با زمین را به حداقل برسانید؟ اگر از مقاومت هوا غافل شویم، پاسخ یک بله ضعیف است. اما از آنجایی که هر دوی شما در سقوط آزاد هستید، واقعاً از روی سکو نمی پرید، بلکه آن را کنار می زنید. طبق قانون بقای تکانه، فشار دادن سکو به سمت پایین باعث می شود تا مقداری از حرکت شما به آن برسد و سرعت شما کاهش یابد. (به یک اسکیت باز روی یخ فکر کنید که یک اسکیت باز ثابت دیگر را هل می دهد. اسکیت باز سرعتش کاهش می یابد.) سکو باید سنگین باشد تا بتوانید مقدار زیادی از حرکت خود را به آن بدهید. فشار دادن به یک پنی برنده خواهد شد کارهای زیادی انجام دهید مگر اینکه با استفاده از اسلحه با سرعت بالا به این پول شلیک کنید. اما کنار زدن یک پلت فرم سنگین به آن شتاب بیشتری می دهد.
اولین سوالی که باید به آن نزدیک شد این است: بهترین زمان برای خارج کردن پلت فرم چه زمانی است؟ اگر از طریق معادلات سینماتیک (غافل از مقاومت هوا) پیش بروید، در واقع می توانید نشان دهید که سرعت برخورد شما با زمین با پرش نزدیک به ثانیه آخر به حداقل می رسد. اگر دقیقاً در آخرین لحظه بپرید، سکو زمانی برای دریافت تکانه شما نخواهد داشت و به زمین برخورد می کند. پس بهتر است نزدیک بپریدتا آخرین لحظه ریاضیات ساده نشان می دهد که سرعت ضربه نزدیک شما فقط سرعت نهایی به دست آمده از سقوط آزاد منهای سرعت پرش شما است. سرعت پرش شما میزان سرعتی است که با دور کردن سکو به دست می آورید. با فرض اینکه حداکثر سرعت پرش انسان 7 مایل در ساعت باشد، اگر سکوی شما از ارتفاع 33 فوتی (حدود سه طبقه) سقوط کند، سرعت ضربه خود را از 31 مایل در ساعت به 25 مایل در ساعت کاهش می دهید با فشار دادن سکو با تمام توان خود در نزدیکی آخرین لحظه ممکن. . اگر از ارتفاع 165 فوتی (حدود 15 طبقه) به زمین بیفتید، فشار دادن در لحظه مناسب سرعت ضربه شما را از 72 مایل در ساعت به 65 مایل در ساعت کاهش می دهد. نکته اصلی این است که "پریدن" در آخرین لحظه کمک می کند، اما نه چندان. البته آسیب واقعی نه تنها به سرعت ضربه شما بستگی دارد، بلکه به استحکام زمین نیز بستگی دارد. سیمان آسیب بیشتری نسبت به انبار کاه خواهد داشت. این محاسبات مقاومت هوا را نادیده می گیرد، که به کاهش سرعت شما نیز کمک می کند. مقاومت هوا دلیل دیگری برای نزدیک شدن به سکو تا اواخر پاییز خواهد بود. در موقعیت های عملی که زمین نرم و سکوی سخت است، شاید مهم تر باشد که زودتر از سکو بپرید تا از اصابت ترکش آن جلوگیری کنید تا اینکه بخواهید به آن شتاب بدهید.
علل شایع تصادفات آسانسور
احتمالاً وقتی وارد آسانسور می شوید دو بار فکر نمی کنید. مانند همه شهرهای بزرگ، شهر نیویورک بدون آسانسور وجود نخواهد داشت. اما این ماشین های قدرتمند در صورت عدم مراقبت صحیح با خطراتی همراه هستند.
با تعداد زیادی آسانسور در نیویورک، حوادثی رخ خواهد داد
طبق گفته اداره ساختمان این شهر، حدود 71000 آسانسور، پله برقی و تجهیزات مرتبط در شهر نیویورک وجود دارد. مالکان ساختمان با مجموعه وسیعی از مقررات و قوانین مربوط به آسانسور روبرو هستند:
باید سالانه بازرسی انجام شود
نتایج بازرسی و آزمایش در شهرستان ثبت می شود
قبل از انجام کار باید مجوزها دریافت شود
با وجود ده ها هزار آسانسور در شهر که روزانه کار می کنند، به دلیل طراحی، ساخت یا نگهداری ضعیف آسانسوری که به خوبی طراحی، ساخته یا نگهداری می شود، ممکن است کسی صدمه ببیند، احتمالاً به طور جدی.
اغلب این حوادث زمانی اتفاق می افتد که یک ساختمان در حال ساخت است. به عنوان مثال، یک کارگر ساختمانی 30 ساله در برانکس جان خود را از دست داد در حالی که یک کارگر دیگر به شدت مجروح شد بر اثر ریزش آسانسور باری که آنها در حال بارگیری بودند و چندین طبقه سقوط کرد. این ساختمان، یک کارخانه سابق یخ، به مدت 15 سال خالی بود و پردیس اصلی مدرسه Dream Charter خواهد بود.
چگونه مردم در تصادفات آسانسور آسیب می بینند
در ایالات متحده سالانه بیش از 30 قربانی جان خود را از دست می دهند و 17000 مصدوم در تصادفات آسانسور رخ می دهد. اگر اقدامات احتیاطی مناسب انجام می شد، می شد از بسیاری از این حوادث جلوگیری کرد.
در اینجا شایع ترین دلایل تصادفات آسانسور برای جلوگیری از آنها آورده شده است:
تسطیح اشتباه
این زمانی اتفاق می افتد که آسانسور نتواند به همان سطح کف ساختمان برسد و مسافران سعی کنند از آن خارج شوند. این می تواند در مورد آسانسورهای قدیمی که از ترمز برای توقف در سطح مناسب استفاده می کنند، رایج تر باشد.
مشکلات ممکن است مربوط به لنت های ترمز، فنرها یا درام باشد. آسانسور همچنین ممکن است بار بیش از حد داشته باشد یا ولتاژ الکتریکی ممکن است نوسان داشته باشد. آسانسورهای ولتاژ متغیر مدرن تر از ترمز دینامیکی برای متوقف کردن کابین (استفاده از موتور کشش الکتریکی به عنوان ژنراتور هنگام کاهش سرعت آسانسور) استفاده می کنند و در صورت توقف کامل از ترمز استفاده می کنند.
این آسانسورها همچنین می توانند تراز نامناسبی داشته باشند، اما علت آن معمولاً به دلیل بخشی از انتخابگر طبقه، زیرسیستم های تراز یا باز شدن درها قبل از رسیدن کابین به کف است.
ضربه های درب
مسافران ممکن است با بسته شدن و کشویی درب برخورد کرده و مجروح شوند. ممکن است دستگاه های محافظ درب شکسته باشد (چشم های برقی، لبه های ایمنی، و لبه های آشکارساز).
نیروی بسته شدن یا سرعت ممکن است به درستی تنظیم نشده باشد، یا دستگاه محافظ درب به اندازه کافی سریع واکنش نشان نمی دهد تا از تماس مسافر جلوگیری کند.
توقف های ناگهانی
اینها می توانند باعث آسیب جدی به ستون فقرات، مچ پا و زانو شوند زیرا مسافران به دیوارها، زمین و داخل یکدیگر پرتاب می شوند.
بسیاری از دلایل بالقوه عبارتند از عدم تشخیص سرعت زیاد اتومبیل، اطلاعات نادرست آسانسور در محل قرارگیری آن در چاهک، و نقص سیستم های اضطراری اتومبیل در توقف ایمن آن. خودرو همچنین می تواند با وزنه تعادل خود برخورد کند و پیچ و مهره ها و سخت افزارها می توانند بریده شوند و باعث از دست دادن کنترل خودرو شود.
سقوط از شفت
ممکن است شخصی از چاه آسانسور به پایین بیفتد، زیرا سیستم قفل درب بیرونی کار نمی کند، از یک آسانسور متوقف شده بیش از سه فوت بالاتر از طبقه خارج شود، افراد را به طور نامناسب از آسانسور متوقف کند، یا "سرفینگ آسانسور".
سایر حوادث احتمالی آسانسور
سایر حوادث معمولاً شامل درهای کشویی معیوب و سایر ویژگی های نادرست است. این می تواند منجر به برق گرفتگی در آسانسور ناقص، قطع عضو، قطع سر، یا جراحات له شود.
پس از تصادف آسانسور به دنبال مشاوره حقوقی باشید
همانطور که می بینید، تصادفات آسانسور می تواند باعث صدمات جدی و اغلب کشنده شود. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با یک تصادف آسانسور مواجه شدید، مطمئن شوید که وکیل شما به وظیفه خود عمل کرده است.